Sól ek sá sanna dagstjörnu
drjúpa dynheimum í;
en heljar grind heyrða ek annan veg
þjóta þungliga.
Ek sá sól, sanna dagstjörnu, drjúpa í dynheimum; en annan veg heyrða ek grind heljar þjóta þungliga.
I saw the sun, the true day-star, bow down in the noisy world; and in the other direction I heard the gate of Hell roaring weightily.
[5] ek: om. 214ˣ