‘Hvat hafim, Sjǫfn, at sitja,
seims’ (mælti þat) ‘heima?’
(elda njótr við ítra
ulfvíns konu sína).
‘Eigum oss at lægja,
einn réttr þvíat goð beinir,
— reyndrs, sás stríð má standask
stór — farnaði órum.’
‘Hvat hafim, Sjǫfn seims, at sitja heima?’; njótr elda ulfvíns mælti þat við ítra konu sína. ‘Eigum at lægja oss, þvíat einn réttr goð beinir farnaði órum; reyndrs, sás má standask stór stríð.’
‘What do we gain, Sjǫfn <goddess> of gold [WOMAN], by staying at home?’; the user of the fires of wolf-wine [BLOOD > SWORDS > WARRIOR] said that to his splendid wife. ‘We must humble ourselves because the one true God furthers our fortune; that one is well-proven who can endure great distresses.’
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |