Vasat saklaust,
þás Sigurð hǫfðu
frœkinn mann
fjǫrvi ræntan.
Sás í fold
hjá feðr sínum
í Bjǫrgyn
búinn at liggja.
Vasat saklaust, þás hǫfðu ræntan Sigurð, frœkinn mann, fjǫrvi. Sás búinn at liggja í fold hjá feðr sínum í Bjǫrgyn.
It was not without cause when they robbed Sigurðr, the daring man, of his life. That one is fit to lie in the ground next to his father in Bergen.
[3] frœkinn (m. acc. sg.) ‘daring’: Skj B and Skald emend to frœknan (m. acc. sg. of frœkn). For the variant forms frœkinn and frœkn see Fritzner: frœkinn; frœkn.