Anon Mv III 21VII/6 — má ‘can’
‘Munni hans,’ kvað mekt sönn,
‘mart lúkiz upp bjart;
tungan endi sinn saung,
og sjái fyst, hvað það má.’
Skýja laus skör ló;
skilja má, að kantil
Áve Máría upphaf
á var þar skráð þá.
‘Munni hans,’ kvað sönn mekt, ‘lúkiz mart upp bjart; tungan endi saung sinn, og sjái fyst, hvað það má.’ Laus skör skýja ló; má skilja, að kantil, Áve Máría upphaf, var þá skráð þar á.
‘Through his mouth,’ said the True Power, ‘much may be revealed brightly; the tongue ended its song, and let us first see, what that can do.’ The deceitful crowd of clouds [DEVILS] lied; one can discern that a song, Hail Mary, the beginning, was then written on it.
grammar
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
| eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
| indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- | ||