Einglar kómu að þeim
ofan með guðs lof:
‘Láti þier,’ kvað ljúf sveit,
‘liggja þann, er frið þiggr.
Enn, ef þier hatið hann,
hefndin verðr af guði efnd;
Máría kallar mann sier;
muni þier, að kemr hun.’
Einglar kómu að þeim ofan með lof guðs: ‘Láti þier þann liggja,’ kvað ljúf sveit, ‘er þiggr frið. Enn, ef þier hatið hann, verðr hefndin efnd af guði; Máría kallar mann sier; muni þier, að hun kemr’.
Angels came at them from above with the leave of God: ‘Let that one lie,’ said the lovely company, ‘who will obtain peace. But, if you persecute him, vengeance will be effected by God; Mary claims the man for herself; remember that she will come’.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |