Anon Mv I 1VII/8 — minn ‘my’
Mier giefi hljóð, sá er heyrir
hjarta mitt, og bjarta
orðasnild, um aldir,
auðgreinandi, hreina.
Guð vil eg göfgan biðja,
— guðs vild er það mildust —
að hann miskunnar minniz,
minn, á skepnu sinni.
Auðgreinandi, sá er heyrir hjarta mitt um aldir, giefi mier hljóð og bjarta, hreina orðasnild. Eg vil biðja göfgan guð minn, að hann minniz miskunnar á skepnu sinni; það er mildust vild guðs.
May the wealth-divider [= God], who hears my heart throughout the ages, give me voice and bright, pure eloquence. I want to implore my glorious God that he remember mercy for his creation; that is the most generous wish of God.
notes
[5, 8] guð minn ‘my God’: This probably refers to Christ, following the pattern of Vitn and Mv II, where a kenning in the first helmingr refers to God and one in the second refers to Christ.
grammar
Pronouns and determiners: Possessive
| masc. | fem. | neut. | ||
|---|---|---|---|---|
| sing. | N A G D | minn minn mín mínum | mín mína minnar minni | mitt mitt míns mínu |
| pl. | N A G D | mínir mína minna mínum | mínar mínar minna mínum | mín mín minna mínum |