‘Veitum lof,’ kvað göfugur gætir
góðra klerka, ‘dróttins móður;
lærðir menn og lýða ferðir,
laugum brár og kinnr í tárum.
Mætust, bið eg, að mier skuli veita
móðir dróttins alt ið góða
jungfrú glödd, er Jésús fæddi,
enn að lýsa heiminn þenna.’
‘Veitum lof móður dróttins,’ kvað göfugur gætir góðra klerka; ‘lærðir menn og ferðir lýða, laugum brár og kinnr í tárum. Eg bið, að mætust móðir dróttins, glödd jungfrú, er fæddi Jésús, skuli veita mier alt ið góða, enn að lýsa þenna heiminn.’
‘Let us give praise to the mother of the Lord [= Mary],’ said the glorious guardian of good clerics [BISHOP = Augustine]; ‘learned men and crowds of people, let us wash eyelashes and cheeks in tears. I ask that the most magnificent mother of the Lord [= Mary], the joyous Virgin who gave birth to Jesus, should grant me everything good, yet again to illuminate this world.’
[7] glödd er: so 920ˣ, ‘[...]’ 713, ‘glödd er’ 1032ˣ
[7] glödd (f. nom. sg.) ‘joyous’: P.p. of the verb gleðja ‘gladden’ used an as adj. Wrightson gives glöð ‘joyous’ (f. nom. sg. of glaðr), which violates the internal rhyme (-ödd : -ædd-).