Veittu menn, sem máttu,
marga lund á grundu,
grimmúðgastir gumnar,
guði sælum harmkvæli.
Lét fyr ljóna sveitum
limu sína guð pína,
framar en flestir gumnar,
fjöldyggr, megi hyggja.
Grimmúðgastir gumnar — menn sem máttu — veittu sælum guði harmkvæli marga lund á grundu. Fjöldyggr guð lét sína limu pína fyr sveitum ljóna, framar en flestir gumnar megi hyggja.
The most grim-minded men — men who were able — gave blessed God sorrowful torments in many ways on earth. Very faithful God let his limbs be tortured for the hosts of men more than most men might imagine.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |