Yfirstillir firr ǫllu
ítr túns himins rítar
— harmsfullum ræðk halli
hugstrandar — mik grandi.
Mér fái miklu hæri
miskunn jǫfurr sunnu,
— Kristr gefr fyrðum fastan
frið — en ek kunna biðja.
Ítr yfirstillir túns rítar himins, firr mik ǫllu grandi; ræðk harmsfullum halli hugstrandar. Jǫfurr sunnu fái mér miklu hæri miskunn, en ek kunna biðja; Kristr gefr fyrðum fastan frið.
Glorious overseer of the home-field of the shield of heaven [SUN > SKY/HEAVEN > = God], me distance from all harm; I govern a sorrowful stone of the shore of thought [BREAST > HEART]. May the prince of the sun [= God (= Christ)] grant me much higher mercy than I could ask for; Christ gives people secure peace.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |