Víst emk fúss at freista
— fæk ljósum brag hrósat —
láðs fyr lyptimeiðum
linns orðspeki minnar.
Því hefr hreggþjalma hilmir
hreinlyndr gefit eina
oss, til óðar þessa
orðgnótt, at skalk njóta.
Víst emk fúss at freista orðspeki minnar fyr lyptimeiðum linns láðs; fæk hrósat ljósum brag. Því eina hefr hreinlyndr hilmir hreggþjalma gefit oss orðgnótt, at skalk njóta til óðar þessa.
Truly I am eager to try my word-wisdom before the lifting-poles of the serpent’s land [GOLD > MEN]; I can praise the bright poem. For that purpose only has the pure-minded prince of the storm-enclosure [SKY/HEAVEN > = God] given us [me] word-abundance, so that I can use [it] for this poem.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |