Vér skulum opt með tôrum
— verðr mein, ef því seinum —
— kostum flærð at forðask —
friðar helgan goð biðja,
at, þás ǫflugr eflir
alls sóma lýkr dómi,
fara næðim vér fríða
fljótt í dýrð með dróttni.
Vér skulum opt biðja helgan goð friðar með tôrum — mein verðr, ef seinum því; kostum at forðask flærð —, at, þás ǫflugr eflir alls sóma lýkr dómi, næðim vér fara fljótt í fríða dýrð með dróttni.
We must often pray holy God for peace with tears — harm will result, if we delay that; we must try to shun deceit —, so that when the powerful strengthener of all honour [= God] finishes judgement, we may succeed in going swiftly into splendid glory with the Lord.
[1] opt ‘often’: As it stands in B, l. 1 lacks a second alliterating syllable. Konráð Gíslason (and Eiríkur Jónsson 1875-89, II, 31-4) suggested emending to víst ‘certainly’, and this has been adopted by Finnur Jónsson (Skj B) and Kock (Skald).