Slœm skalk upp af aumu
— eru stef liðin — hefja,
mætr ef mér vil láta
málfinni goð vinnask.
Styrk ávalt til verka,
vegs gnóttar, mik, dróttinn;
verðk at engu orði
einhlítr, nema goð beini.
Skalk hefja upp slœm af aumu, ef mætr goð vil láta málfinni vinnask mér; stef eru liðin. Dróttinn gnóttar vegs, styrk mik ávalt til verka; verðk einhlítr at engu orði, nema goð beini.
I will begin a conclusion from a state of wretchedness, if glorious God will grant that eloquence be achieved for me; the refrains are complete. Lord of the abundance of glory [= God], assist me always in [the composition of] poems; I will be fully sufficient for not one word, unless God helps [me].
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |