Dagmærir lét dýrðar
dróttins tíð fyr óttu
mæztr frá meyju beztri
mildingr berask hingat.
Þvís rétt, at dag dróttins
dáðsnjalls hǫfuð kallim
— gerðisk fǫgnuðr fyrðum
fríðr — annarra tíða.
Dagmærir, mæztr mildingr dýrðar, lét berask hingat dróttins tíð fyr óttu frá beztri meyju. Þvís rétt, at kallim dag dáðsnjalls dróttins hǫfuð annarra tíða; fríðr fǫgnuðr gerðisk fyrðum.
The day-glorifier, the most praiseworthy prince of glory [= God (= Christ)], allowed himself to be born here at the Lord’s time before dawn from the best maiden. Therefore it is right that we should call the day of the deed-eager Lord chief of other times; fair welcome was prepared for men.
[3] mæztr frá meyju: Cf. Has 19/1: Þú vast mæztr frá meyju. This st. is also concerned with the birth of Christ.