Fárskerðir býðr fyrðum
friðkunnan dag sunnu
ýtum hollr of allan
aldr dýrliga at halda.
Gefa kvezk mætr í móti
meinhrjóðandi þjóðum
ár með ǫllum tíri
ok frið hreinan.
Fárskerðir, hollr ýtum, býðr fyrðum at halda dýrliga friðkunnan sunnu dag of allan aldr. Mætr meinhrjóðandi kvezk gefa þjóðum í móti ár ok hreinan frið með ǫllum tíri.
The misfortune-diminisher [= God], gracious to men, commands men to observe ceremoniously the peace-known day of the sun thoughout all ages. The worthy harm-destroyer [= God] says he will give the peoples in return abundance and pure peace with all glory.
[2] ‑kunnan: so 624, ‘kunna[...]’ B, kunna(n)(?) 399a‑bˣ
[2] friðkunnan ‘peace-known’: Sveinbjörn Egilsson (1844, 60), Finnur Jónsson (Skj B) and Kock follow the 399a-bˣ transcriber in reading friðar kunnan, while B reads frið. Interestingly, st. 63/8 in Geisl begins with the cpd friðarsyn ‘vision of peace’.