Anon Heil 2VII/2 — mátti ‘it was’
H… fyr höggum þeira
hátt, og síðast skilja mátti,
á hendi fal hann sig helgum anda
hreinn og góðr og drottins móður.
Dæmi þau kvað hinn dýri Tómas
dauða vild og allar nauðir;
svá skýfðu þeir honum af höfði
hallandi sier krúnu alla.
H… hátt fyr höggum þeira, og síðast mátti skilja hann, hreinn og góðr, fal sig á hendi helgum anda og móður drottins. Hinn dýri Tómas kvað þau dæmi dauða og allar nauðir vild; svá skýfðu þeir alla krúnu af höfði honum hallandi sier.
H... loudly under their blows, and at last it was understood [that] he, pure and good, commended himself to the Holy Spirit and the mother of the Lord [= Mary]. The glorious Thomas declared those models of death and all torments [to be] desirable; so they cut his entire tonsure off his head as he bowed himself.
grammar
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
| eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
| indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- | ||