Ǫrr tegask Ôleif gerva
(allt hefr sá*) fjǫrvaltan
— konungs dauða munk kvíða —
Knútr ok Hôkun (úti).
Haldisk vǫrðr, þótt vildit
varla Knútr ok jarlar,
(dælla es) fyrst á fjalli
(fundr, ef sjalfr kømsk undan).
Ǫrr Knútr ok Hôkun tegask gerva Ôleif fjǫrvaltan; sá* hefr allt úti; munk kvíða dauða konungs. Vǫrðr haldisk fyrst á fjalli, þótt Knútr ok jarlar vildit varla; dælla es, fundr, ef sjalfr kømsk undan.
Bold Knútr and Hákon prove themselves ready to put Óláfr in danger of his life; he [Knútr] has all [his forces] out; I will dread the death of the king. The guardian [Óláfr] should in the first instance keep himself in the mountains, even though Knútr and the jarls hardly wanted [that]; it is easier, a meeting, if he himself gets away.
Irregular verbs: vilja (to wish)
indic. | subj. | ||||
---|---|---|---|---|---|
pres. | past | pres. | past | ||
sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | vil vill, vilt vill viljum vilið vilja | vilda vildir vildi vildum vilduð vildu | vilja vilir vili vilim vilið vili | vilda vildir vildi vildim vildið vildi |
pres. part. past part. | viljandi viljat |