Ǫrr tegask Ôleif gerva
(allt hefr sá*) fjǫrvaltan
— konungs dauða munk kvíða —
Knútr ok Hôkun (úti).
Haldisk vǫrðr, þótt vildit
varla Knútr ok jarlar,
(dælla es) fyrst á fjalli
(fundr, ef sjalfr kømsk undan).
Ǫrr Knútr ok Hôkun tegask gerva Ôleif fjǫrvaltan; sá* hefr allt úti; munk kvíða dauða konungs. Vǫrðr haldisk fyrst á fjalli, þótt Knútr ok jarlar vildit varla; dælla es, fundr, ef sjalfr kømsk undan.
Bold Knútr and Hákon prove themselves ready to put Óláfr in danger of his life; he [Knútr] has all [his forces] out; I will dread the death of the king. The guardian [Óláfr] should in the first instance keep himself in the mountains, even though Knútr and the jarls hardly wanted [that]; it is easier, a meeting, if he himself gets away.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |