Víg lézt, Vinða mýgir,
virðum kunn of unnin
— Þrœndr drifu ríkt und randir —
rǫmm; en þat vas skǫmmu.
Enn fyr Serkland sunnan
snarr þengill hjó drengi;
kunni gramr at gunni
gǫng; vas þat fyr lǫngu.
Mýgir Vinða, lézt of unnin rǫmm víg, kunn virðum; Þrœndr drifu ríkt und randir; en þat vas skǫmmu. Enn fyr sunnan Serkland hjó snarr þengill drengi; gramr kunni gǫng at gunni; vas þat fyr lǫngu.
Oppressor of the Wends [= Haraldr], you waged furious wars, known to men; the Þrœndir pressed on mightily beneath shield-rims; and that was recently. And, south of the land of the Saracens, the swift ruler cut down warriors; the lord knew how to advance in battle; that was long ago.
[3] Þrœndr drifu ríkt und randir: gerðisk geira harðra F
[3] ríkt ‘mightily’: Skj B connects this adv. with the first cl. (lézt ríkt of unninn ‘waged mightily’), which creates an impossible w. o. (see NN §§806, 847D).