Hvat er, þat er baugs ór björgum
brjótr heyri ek nú þjóta,
at myni Mundils máli
mars †svandr† ófni* hafna?
Þó skal ek þeira ráða,
þorn-Bil, ef goð vilja,
æ*gir* alnar leygjar
ókvíðandi bíða.
Hvat er, þat er ek, brjótr baugs, heyri nú þjóta ór björgum, at máli Mundils myni hafna †svandr† ófni* mars? Þó skal ek, æ*gir* leygjar alnar, ókvíðandi bíða þeira ráða, ef goð vilja, þorn-Bil.
What is that which I, the breaker of a ring [GENEROUS MAN], now hear howl from the cliffs, that the close companion of Mundill <sea-king> [SEAFARER] is likely to reject … a snake of the sea [SHIP]? Nevertheless, I, the terrifier of the fire of the forearm [GOLD > GENEROUS MAN], shall without fear bring those plans to fruition if the gods wish it, clasp-Bil <goddess> [WOMAN = Áslaug-Randalín].
[3] at myni: at menn 1824b, ‘(at) […]’ 147
[3] myni ‘is likely to’: I.e. 3rd pers. sg. subj. of the modal auxiliary munu ‘shall, will’, denoting probable future time. This emendation of 1824b’s menn ‘men’ first appeared in print in Ragn 1906-8, 211, where Olsen attributes it to Finnur Jónsson. It appears in Skj B and is adopted (as myni/muni) by all subsequent eds.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |