Eigi mundi yðvar
óhefnt vera lengi,
eitt misseri eptir,
ef ér dæið fyrri,
— lítt hirði ek því leyna —
ef líf hafa knætti
Eiríkr sitt ok Agnarr
óbornir mér niðjar.
Yðvar mundi eigi vera lengi óhefnt, eitt misseri eptir, ef ér dæið fyrri, — lítt hirði ek leyna því — ef Eiríkr ok Agnarr, niðjar óbornir mér, knætti hafa líf sitt.
You would not be long unavenged, [not] one half-year afterwards, if you were to die first — I hardly care to make a secret of it — if Eiríkr and Agnarr, descendants not born to me, had their lives.
[1]: The relatively archaic forms eigi (147, Hb) and yðvar (147) are clearly preferable metrically to the ei and yðar of 1824b.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |