BjRagn Lv 1VIII (Ragn 7)/5 — vildi ‘was willing’
Upp hrundu vér ópi
(ór bitu meir en þeira)
— satt mun ek til þess segja —
(sverð) í Gnipafirði.
Knátti hverr, er vildi,
fyr Hvítabæ útan
— né sitt spari sveinar
sverð — manns bani verða!
Hrundu vér upp ópi í Gnipafirði; sverð ór bitu meir en þeira; ek mun segja satt til þess. Hverr, er vildi, knátti verða bani manns fyr útan Hvítabæ; né spari sveinar sverð sitt!
We raised a war-cry in Gnipafjǫrðr; our swords had more bite than theirs; I will tell the truth of the matter. Everyone who was willing could slay a man outside Hvítabœr; may the lads not spare their sword!
readings
[5] Knátti hverr er vildi: ‘(kn)ꜳtt(i) h(ver)r er villdi’(?) 147
notes
[5] er vildi ‘who was willing’: All eds apart from those of CPB, FSN, Ragn 1891, and FSGJ emend to at hildi ‘in battle’ here, presumably to ensure full alliteration with the following line.
grammar
Irregular verbs: vilja (to wish)
| indic. | subj. | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| pres. | past | pres. | past | ||
| sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | vil vill, vilt vill viljum vilið vilja | vilda vildir vildi vildum vilduð vildu | vilja vilir vili vilim vilið vili | vilda vildir vildi vildim vildið vildi |
| pres. part. past part. | viljandi viljat | ||||