Viltu þenna þiggja,
er Þóra hjörtr átti,
serk við silfr um merktan?
Sama allvel þér klæði.
Fóru hendr hvítar
hennar um þessar görvar;
sú var buðlungi bragna
blíðum þekk til dauða.
Viltu þiggja þenna serk, um merktan við silfr, er Þóra hjörtr átti? Klæði sama þér allvel. Hvítar hendr hennar fóru um þessar görvar; sú var þekk blíðum buðlungi bragna til dauða.
Are you willing to accept this shift, decked out with silver, which Þóra hjǫrtr (‘Hart’) possessed? [Such] garments suit you very well. Her white hands stroked these trappings; she was dear to the joyful prince of men [KING = Ragnarr] right up to her death.
[2] Þóra hjörtr ‘Þóra hjǫrtr (“Hart”)’: In the prose of the saga, Þóra, when first introduced (Ragn 1906-8, 116), is said to have been called borgarhjörtr ‘Castle-hart’ because she surpassed all women in beauty, just as the hart surpasses other animals.