Hætt hefi ek leyfðu lífi,
litfögr kona, — vetra
vá ek at foldar fiski
fimtán gamall — mínu.
Hafa skal ek böl, nema bíði
bráðráðinn mér dauði
heiðar lax til hjarta
hringlegnum vel smjúga.
Ek hefi hætt leyfðu lífi mínu, litfögr kona; fimtán vetra gamall vá ek at fiski foldar. Ek skal hafa böl, nema dauði, bráðráðinn mér, bíði smjúga vel til hjarta hringlegnum lax heiðar.
I have risked the life allotted to me, fair-complexioned woman; at the age of fifteen I attacked the fish of the earth [SNAKE]. I shall encounter disaster, unless the death imminently destined for me succeeds in creeping to the heart of the ring-coiled salmon of the heath [SNAKE].
[5] Hafa: ‘[…]fa’ 147