Hefir þú fyrr ór sæti
mér eigi boðit upp at standa;
feigð mun vándslig vísa granda.
Hanga skyldu hinir við inn hæsta gálga;
þeir munu þik svíkja; þat segi ek fyrir gerla.
Þú hefir eigi fyrr boðit mér at standa upp ór sæti; vándslig feigð mun granda vísa. Hinir skyldu hanga við inn hæsta gálga; þeir munu svíkja þik; ek segi þat gerla fyrir.
You have not previously ordered me to get up from my seat; a bad fate will harm the ruler. Those men should hang from the highest gallows; they will deceive you; I prophesy that clearly.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |