Berum á baki okru brodda framkeyri,
launum svá líf honum, látum hann eigi eptir.
Heygjum Hörð hvergi, fyrr en heim komum,
gröfum hann heima hallar vegg undir.
Berum á baki okru framkeyri brodda, launum honum svá líf, látum hann eigi eptir. Heygjum Hörð hvergi, fyrr en komum heim, gröfum hann heima undir vegg hallar.
Let us [me] carry the forward-driver of spear-points [WARRIOR = Hǫrðr] on our [my] back, repay him thus for life; let us [me] not leave him behind. Let us [me] bury Hǫrðr nowhere, before we [I] come home, let us [me] bury him at home beneath the wall of the hall.
[7] hann: so papp6ˣ, ‘hann ytar’ 109a IIIˣ, ‘hann ytran’ ÍBR5ˣ
[7] gröfum hann heima ‘let us [me] bury him at home’: Most eds prefer this, the original reading of papp6ˣ (so FSN; FSGJ; Skald), and leave out of account a word that appears in both 109a IIIˣ and ÍBR5ˣ (‘ytar’ or ‘ytran’). Finnur Jónsson (Skj B) interprets this word as ítran ‘remarkable’, construing ‘let us bury the remarkable man by the wall of the hall’. Alternatively, ms. ÍBR5ˣs form could be construed as ytran ‘outer’, agreeing with vegg ‘wall’ (l. 8), but, as Kock has observed (NN §183), a non-alliterating nomen is not usually found immediately before one that alliterates. He suggests that the mss’ ytar or ytran are remnants of an original word beginning with <h>.
Pronouns and determiners: Third person
masc. | fem. | neut. | ||
---|---|---|---|---|
sing. | N A G D | hann hann hans honum | hon (hún) hana hennar henni | þat þat þess því, þí |
pl. | N A G D | þeir þá þeir(r)a þeim | þær þær þeir(r)a þeim | þau þau þeir(r)a þeim |