Far þú eigi svá, Friðþjófr, heðan,
dýrstr döglinga, í döprum hug.
Mun ek þér gjafir þínar launa
víst betr, en þik um varir sjálfan.
Far þú eigi svá heðan, Friðþjófr, dýrstr döglinga, í döprum hug. Ek mun víst launa þér gjafir þínar betr, en þik sjálfan um varir.
Do not go from here in this way, Friðþjófr, most splendid of princes, in a downcast mood. I will reward you for your gifts certainly better than you yourself expect.
[5] Mun ek þér gjafir: so Holm10 VI, 27ˣ, mun ek gjafir 510, ‘mun ek […]’ 568ˣ, þér mun ek gjalda papp17ˣ, 1006ˣ, 173ˣ
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |