‘Enn munu í skógi skœðir síðan
vargar vakna veiða í borgum.
Þeir munu sína sjalfir dolga
fella eða fjǫtra; fáir munu verða,
þeirs treystask þeim telja at móti.
‘Enn munu skœðir vargar síðan vakna í skógi, veiða í borgum. Þeir munu sjalfir fella eða fjǫtra dolga sína; fáir munu verða, þeirs telja treystask at móti þeim.
‘Then once more will vicious wolves awaken in the forest, hunt in the cities. They will themselves kill or shackle their foes; few will there be, who have confidence to complain against them.
[1] munu: mun Hb
[1] munu ‘will’: Emended in Skj B and subsequent eds from ms. mun, to gain concord with pl. vargar in l. 3.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |