‘Láð munu láta þeirs lifa eptir;
ferr in þingdjarfa þjóð ór landi.
Býr blezaðr gramr — sás brezkr jǫfurr —
skip sín á brott, ok hann skjótla verðr
taliðr tírgǫfugr í tolfta hǫll
sæll með sælum settr guðs vinum.
‘Þeirs lifa eptir munu láta láð; in þingdjarfa þjóð ferr ór landi. Blezaðr gramr — sás brezkr jǫfurr — býr skip sín á brott, ok hann verðr skjótla taliðr tírgǫfugr settr í tolfta hǫll sæll með sælum vinum guðs.
‘Those who survive will abandon the land; the battle-daring people will go from the territory. A blessed king — he is the British leader — prepares his ships for departure and he will soon become reckoned glorious, seated in the twelfth hall, blessed among the blessed friends of God.
[1] munu: mun Hb
[1] munu ‘will’: Emended in Bret 1848-9, followed by all subsequent eds, from ms. mun.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |