‘Es harmr mikill hǫlðum at segja;
segik sigr hafa snák inn hvíta.
Láð mun leggjask ok lýða fjǫlð;
munu dreyrgar ár ór dǫlum falla.
‘Mikill harmr es at segja hǫlðum; segik inn hvíta snák hafa sigr. Láð mun leggjask ok fjǫlð lýða; dreyrgar ár munu falla ór dǫlum.
‘A great sorrow is to be told to men; I say the white snake has the victory. The land and the multitude of people will be subjugated; blood-stained rivers will fall from the valleys.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |