Ok inn fróði halr frétti lofða,
hvat und vatni væri niðri.
Ok, es engi þat annarr vissi,
sagði fylki fleinþollr spǫkum:
Ok inn fróði halr frétti lofða, hvat væri niðri und vatni. Ok, es engi annarr vissi þat, sagði fleinþollr spǫkum fylki:
And the wise man asked people what was further down beneath the lake. And, when nobody else knew that, the spear-fir [WARRIOR = Merlin] said to the sagacious king:
[8] spǫkum ‘sagacious’: Kock (NN §3142, followed by Merl 2012) instead proposes that spǫkum be construed adverbially, i.e. ‘sagaciously’, parallel to skýrum, taken as ‘wisely’ in I 9/3: see Note there.