Sat ek at sælu síðan minni
vilgi lengi, sem ek vita þóttumz.
Fjölð er at segja frá förum mínum
snotrum seggjum; sjá mun in efsta.
Ek sat síðan vilgi lengi at sælu minni, sem ek þóttumz vita. Fjölð er at segja snotrum seggjum frá förum mínum; sjá mun in efsta.
I remained afterwards in my good fortune for a very long time, as I seemed to know. There is a great deal to tell wise men about my journeys; this one will be the last.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |