Þann drap Ögmundr Eyþjófsbani
í Hellulands hraunsóbygðum.
Félaga hans níu fjörvi næmðak;
hefik ei víking verra fundit.
Ögmundr Eyþjófsbani drap þann í hraunsóbygðum Hellulands. Næmðak níu félaga hans fjörvi; hefik ei fundit verra víking.
Ǫgmundr Eyþjófsbani (‘Eyþjófr’s killer’) slew him in the uninhabited rocky wilderness of Helluland. I took the lives of his nine companions; I have not found a worse murderer.
[7] víking ‘murderer’: The noun víkingr often has pejorative force in post-Viking Age Icelandic texts and may gloss a range of terms from ‘thief, robber’ to ‘murderer’ (cf. ONP: víkingr); the last of these is chosen here to characterise Ǫgmundr.