Lýgk, nema Ôleifr eigi
ýs sem kykvir tívar
(gœðik helzt í hróðri)
hárvǫxt (konungs ôru).
Enn helzk, þeims sýn seldi,
svǫrðr, * es óx, í Gǫrðum,
(hann fekk læs) af ljósum
(lausn) Valdamar, hausi.
Lýgk, nema Ôleifr eigi hárvǫxt sem kykvir tívar ýs; gœðik helzt ôru konungs í hróðri. Enn helzk svǫrðr, * es óx af ljósum hausi, þeims seldi sýn Valdamar í Gǫrðum; hann fekk lausn læs.
I lie unless Óláfr has hair-growth like living gods of the yew-bow [WARRIORS]; I benefit especially the servants of the king in [this] poem. There is still the hair that grew on the bright skull of the one who granted sight to Vladimir in Russia [Óláfr]; he got relief from disability.
[8] Valdamar: so Holm2, 61, Bb, Flat, Tóm, ‘valldhamar’ Kˣ, Holm4, ‘valdhamars’ 39, 325VI, Valdamars 321ˣ, ‘valldmars’ 73aˣ, ‘valldimars’ 325V
[8] Valdamar ‘Vladimir’: Valdamarr is normally the ON equivalent of Vladimir, but there is no record of a miracle involving such a man, and his identity is unknown. It cannot be the Kievan prince Vladimir who died in 1015 (Franklin and Shepard 1996, 151-80), since Óláfr’s exile in Russia fell in the late 1020s.