Þórð frák þat sinn herða
— þreifsk sókn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróðir
— fullt vann — fagrla gyllta
framlundaðr Ǫgmundar.
Frák Þórð þat sinn herða gǫrt víg geirum með Ôleifi; sókn þreifsk; góð hjǫrtu fóru þar saman. Framlundaðr bróðir Ǫgmundar bar hôtt fagrla gyllta stǫng fyr hjaldrmóðum gram Hringa; vann fullt.
I heard that Þórðr on that occasion intensified the full-scale battle with spears alongside Óláfr; the attack flourished; noble hearts advanced there together. The eager-spirited brother of Ǫgmundr [= Þórðr] carried high the beautifully gilded standard-pole before the battle-bold prince of the Hringar [NORWEGIAN KING = Óláfr]; he exerted himself to the utmost.
[1] Þórð: Þórðr 73aˣ, Bb, Flat
[1] Þórð ‘Þórðr’: Þórðr Fólason is mentioned as Óláfr’s merkismaðr ‘standard-bearer’ in ch. 83 of Hkr (ÍF 27, 122) in an anecdote also involving the poet Sigvatr. Þórðr was killed at Stiklastaðir (ÍF 27, 380-1).