Allvalds nutu aldir;
una líkar vel slíku;
skyldr lézk hendi at halda
hann of Nóregs mǫnnum.
En Sveinn konungr sunnan
sagðr es dauðr, en auðir
— fátt bilar flestra ýta
fár — hans býir vôru.
Aldir nutu allvalds; vel líkar una slíku; hann lézk skyldr at halda hendi of mǫnnum Nóregs. En Sveinn konungr es sagðr dauðr sunnan, en býir hans vôru auðir; fár flestra ýta bilar fátt.
Men benefited from the mighty ruler; it is most pleasing to be content with such a situation; he declared himself obliged to hold a hand over the people of Norway. But King Sveinn is reported from the south to be dead, and his dwellings to have been desolate; misfortune scarcely spares most men.
[6] es (‘er’): var 325XI 2 i
Irregular verbs: vera (to be)
indic. | subj. | ||||
---|---|---|---|---|---|
pres. | past | pres. | past | ||
sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | em ert er erum eruð eru | var vart var várum váruð váru | sé sér sé sém séð sé | væra værir væri værim værið væri |
imperative past part. | ver, verið verit |