Hafði sér við særi
— slíks vas vôn at hônum —
auðs, an upp of kvæði,
Eirekr í hug meira.
Sótti reiðr at rôðum
— rann engi því manna —
— þrályndi gafsk Þrœndum —
þrœnzkr jarl konung sœnskan.
Eirekr hafði sér meira í hug við særi auðs an of kvæði upp; slíks vas vôn at hônum. Reiðr þrœnzkr jarl sótti sœnskan konung at rôðum; engi manna rann því; þrályndi gafsk Þrœndum.
Eiríkr had more in mind for the wounder of wealth [GENEROUS MAN = Óláfr Tryggvason] than he declared; such was to be expected of him. The angry jarl of Trøndelag [Eiríkr] sought counsel from the Swedish king; no person obstructed that; obstinacy affected the Þrœndir.
[3] an: enn Kˣ(172v), F, J2ˣ(96r), FskBˣ, FskAˣ, en J1ˣ(103v), 61, 53, 54, Flat, er Bb
[3] an ‘than’: The mss give variously enn or en (with the exception of Bb, which has er). Although en could be taken as the conj. ‘but, and’, the sense, with comp. meira ‘more’, requires an, and this normalisation is generally adopted.