Meinrennir, brá — manna
margs fýsa skǫp —, varga,
ljóða lítlu siðar
læ Hôkunar ævi.
Enn til lands, þess’s lindar
láðstafr vegit hafði
hraustr, þás herr fór vestan,
hykk kómu son Tryggva.
Varga meinrennir, lítlu siðar brá læ ljóða ævi Hôkunar; skǫp manna fýsa margs. Enn hykk son Tryggva kómu til lands, þess’s hraustr lindar láðstafr hafði vegit, þás herr fór vestan.
Harm-banisher [GLADDENER] of wolves [WARRIOR = Eiríkr], a little later the people’s treachery ended the life of Hákon; the fate of men urges much on. And I think the son of Tryggvi [= Óláfr] came to the land which the bold staff of the land of the linden spear [(lit. ‘bold land-staff of the linden spear’) SHIELD > WARRIOR = Hákon] had vanquished, when the army advanced from the west.
[8] kómu: kominn 53(22vb), kœmi Flat(69rb)
[8] kómu ‘came’: An acc. with past inf. construction, (hykk) son Tryggva kómu, lit. ‘(I think) the son of Tryggvi to have come’. For similar constructions, see Notes to sts 10/6-8 and 11/1-4.
Verbs: Strong Verbs
The stem of the subjunctive pl. is i-mutation of the indicative pl..
lúka ‘shut, end’
Indicative | Subjunctive | ||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Past | Present | Past | ||
Active voice | |||||
sing. | 1 2 3 | lýk lýkr lýkr | lauk laukt lauk | lúka lúkir lúki | lyka lykir lyki |
pl. | 1 2 3 | lúkum lúkið lúka | lukum lukuð luku | lúkim lúkið lúki | lykim lykið lyki |
infinitive pres. part. past part. | lúka lúkandi lúkinn, lúkin, lúkit | ||||
Middle voice | |||||
sing. | 1 2 3 | lýkumk lýksk lýksk | laukumk laukzk lauksk | lúkumk lúkisk lúkisk | lykumk lykisk lykisk |
pl. | 1 2 3 | lúkumk lúkizk lúkask | lukumk lukuzk lukusk | lúkimk lúkizk lúkisk | lykimk lykizk lykisk |
infinitive pres. part. past part. | lúkask lúkandisk lúkizk |