Mátta ek banorði fyr brögnum hrósa
snotra seggja, er til sævar kom.
Höfðum vit Hjálmarr haldit illa,
þá er Glámi stóð í gegnum spjör.
Ek mátta hrósa banorði snotra seggja fyr brögnum, er kom til sævar. Vit Hjálmarr höfðum haldit illa, þá er spjör stóð í gegnum Glámi.
I was able to boast about the death of wise men in the presence of warriors, when I came to the sea. Hjálmarr and I had taken it badly when a spear pierced Glámr.
[1] Mátta: Knátta 471
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |