Varð á víðu borði
viggjum hollr at liggja
gætir Glamma sóta
garðs Eylimafjarðar.
Sendir fell á sandi
sævar báls at Halsi;
olli jǫfra spjalli
orðheppinn því morði.
Gætir garðs sóta Glamma, hollr viggjum, varð at liggja á víðu borði Eylimafjarðar. Sendir báls sævar fell á sandi at Halsi; orðheppinn spjalli jǫfra olli því morði.
The guardian of the fence of the steed of Glammi <sea-king> [SHIP > SHIELD > WARRIOR], benevolent to horses, had to lie on the wide shore of Eylimi’s fjord [Limfjorden]. The dispenser of the fire of the sea [GOLD > GENEROUS MAN = Haraldr] fell on the sand at Hals; the speech-blessed confidant of princes [JARL = Hákon] caused that killing.
[4] Eylima‑: ey lima 61, 53, 54, Bb, 62, ‘eilima’ Flat
[4] Eylimafjarðar ‘of Eylimi’s fjord [Limfjorden]’: It is clear from at Halsi ‘at Hals’ in l. 6 that the reference is to Limfjorden, the large strait (and until c. 1200 also a sea passage) across northern Jutland (see Note to Sigv Knútdr 8/8).