Þá frák él it illa
œða Hǫlgabrúði;
glumði hagl á hlífum
harða grimt ór norðri,
þar er í ormfrán augu
ýtum skýja grjóti
— því knátti ben blása —
barði hreggi keyrðu.
Þá frák Hǫlgabrúði œða it illa él; harða grimt hagl ór norðri glumði á hlífum, þar er grjóti skýja, keyrðu hreggi, barði í ormfrán augu ýtum; því knátti ben blása.
Then I have heard Hǫlgi’s bride [= Þorgerðr] stirred up the terrible blizzard; very cruel hail from the north resounded on shields, where the gravel of clouds [HAIL], driven by the storm, beat in the snake-flashing eyes of men; therefore wounds swelled.