Eyna fór ok einu
(unnviggs) konungr sunnan
(sverð rauð mætr at morði
meiðr) sjau tøgum skeiða,
þás húnlagar hreina
hafði jarl of krafða
— sætt gekk seggja ættar
sundr — Skônunga fundar.
Konungr Eyna fór sunnan sjau tøgum skeiða ok einu — mætr meiðr unnviggs rauð sverð at morði —, þás jarl hafði of krafða hreina húnlagar fundar Skônunga; sætt ættar seggja gekk sundr.
The king of the Eynir [NORWEGIAN KING = Óláfr] went from the south with seventy-one warships — the splendid tree of the wave-steed [SHIP > SEAFARER] reddened the sword at the battle —, when the jarl [Eiríkr] had summoned the reindeer of the mast-top-liquid [SEA > SHIPS] to a meeting with the Skánungar; the peace of the kin of men was sundered.
[7] ættar ‘of the kin’: ÍF 26 and ÍF 29 emend to the variant form áttar ‘of the kin’ to avoid aðalhending in an odd line, but Eirfl is quite irregular in this respect (see sts 1/1, 1/7, 3/1, 4/1, 4/7, 5/3, 6/5, 8/5).