Enn vildu þá einkum
ǫldurmenn, at skyldu
— slíkt eru yrkisefni —
ágæta sér leita.
Ok haukligar hefja
heitstrengingar gátu;
eigi segik, at ýta
ǫlteiti var lítil.
Enn vildu ǫldurmenn þá einkum, at skyldu leita sér ágæta; slíkt eru yrkisefni. Ok gátu hefja haukligar heitstrengingar; eigi segik, at ǫlteiti ýta var lítil.
Further, the leaders then wished especially that they should seek fame for themselves; such matters are material for a poem. And they made hawk-like vows; I do not say that the ale-cheer of men was meagre.
[2] at skyldu ‘that they should’: This could conceivably be taken as a prepositional phrase meaning ‘according to [their] duty’ (so Fms 12, 40, 242-3). The variant skuldum in 54 and Bb is probably dat. pl. of the noun skuld f. ‘duty, due’ rather than the 1st pers. pl. pret. form of the verb skulu ‘shall’.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |