Heyr þú bæn Buslu; brátt mun hon sungin,
svá at heyraz skal um heim allan
ok óþörf öllum, þeim sem á heyra,
en þeim þó fjandligust, sem ek vil fortala.
Heyr þú bæn Buslu; hon mun sungin brátt, svá at skal heyraz um allan heim ok öllum óþörf, þeim sem á heyra, en þó fjandligust þeim, sem ek vil fortala.
Hear Busla’s plea; it will soon be sung, so that it will be heard over the whole world, and harmful for all those who hear [it], but yet most ruinous for that one whom I wish to curse.
[2] brátt mun hon: hun mun brátt 577, brátt mun 510
[2] hon mun sungin brátt ‘it will soon be sung’: Here ‘sing’ probably indicates an etymological root shared by the Old Norse word for ‘magic, magical song’ (galdr). Related are ON gala ‘sing, cry out, pronounce a magical incantation’, OE, OHG galan ‘sing’ (AEW: gala), which scholarship suggests hints at a magical song sung in falsetto voice (cf. Wesche 1940, 40-5; ARG I, 304-5).
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |