Myrkt hregg mækis eggja
meinilla gekk Sveini;
drótt hné dreyra þrútin;
Danir skunduðu undan.
Tandr beit — tiggi renndi
tveim dǫglingum — Skǫglar;
hans vǫrn hœfðisk firnum.
Hollr ok fremstr at ǫllu.
Myrkt hregg eggja mækis gekk meinilla Sveini; drótt hné þrútin dreyra; Danir skunduðu undan. Tandr Skǫglar beit; tiggi renndi tveim dǫglingum; vǫrn hans hœfðisk firnum. Hollr ok fremstr at ǫllu …
The dark storm of blades of swords [BATTLE] went very badly for Sveinn; the troop fell, swollen with blood; the Danes hurried away. The flame of Skǫgul <valkyrie> [SWORD] bit; the ruler [Óláfr] made two princes flee; his defence was exceptionally fitting. Faithful and foremost in all things …
[7] hœfðisk: hefðisk Bb(112ra), hófsk 53, 54, Bb(100ra)
[7] vǫrn hans hœfðisk firnum ‘his defence was exceptionally fitting’: This entails the minimal emendation of hefðisk to hœfðisk, cf. hœfði ‘could match, was suitable’ in st. 12/7. The alternative line in ÓT, vegr hans hófsk með sigri ‘his honour was raised up with victory’, is also feasible.