Morðlinns mǫrgu sinni
móðþrútinn bjó úti
— húfr svall; hrannir fellu —
hvessimeiðr á skeiðum.
Gyllt hlýr — gnǫpðu skoltar —
gunnfíkinn lét blíkja
herrunnr hǫfnum fjarri.
Hollr ok fremstr at ǫllu.
Móðþrútinn hvessimeiðr morðlinns bjó mǫrgu sinni úti á skeiðum; húfr svall; hrannir fellu. Gunnfíkinn herrunnr lét gyllt hlýr blíkja fjarri hǫfnum; skoltar gnǫpðu. Hollr ok fremstr at ǫllu …
The courage-swollen whetting pole of the battle-snake [SWORD > WARRIOR] many a time stayed out at sea on his warships; the hull swelled; the waves crashed. The battle-eager army-tree [WARRIOR] let the gilded bow gleam far from harbours; foreheads bent forward. Faithful and foremost in all things …
[5] skoltar: so 61, Flat, ‘skalptar’ Bb(111vb), 54, Bb(91vb), skolptar 53
[5] skoltar ‘foreheads’: This, the younger form of skolptr (LP: skolptr), is indicated by the skothending on gyllt. The word must refer to the dragon heads or other figure-heads on viking ships.