Enn kvôðu gram Gunnar
galdrs upphǫfum valda
— dýrð frák, þeims vel varðisk,
vinnask — fjórða sinni,
þás ólítill úti
jǫfra liðs á miðli
friðr gekk sundr í slíðri
Suðrvík Dǫnum kuðri.
Enn kvôðu gram valda upphǫfum galdrs Gunnar fjórða sinni — frák dýrð vinnask, þeims varðisk vel —, þás ólítill friðr á miðli liðs jǫfra gekk sundr úti í slíðri Suðrvík, kuðri Dǫnum.
Further, they said the prince caused the beginnings of a chant of Gunnr <valkyrie> [BATTLE] for the fourth time — I heard that glory was achieved for the one who defended himself well —, when the not little peace among the army of the rulers was sundered out in dangerous Søndervig, known to the Danes.
[8] Suðrvík ‘Søndervig’: Bjarni Aðalbjarnarson (ÍF 27, 475) identifies this with Søndervig on the west coast of Jutland, and explains kuðri Dǫnum ‘known to the Danes’ as ‘in Denmark’. ÓHLeg (1982, 42-3) does not cite the stanza, but places the battle in England, presumably identifying Suðrvík with Southwark (see st. 6/8 and Note, below). Fell (1981b) points out that ‘a town or port in England might equally well be ... described’ as kuðri Dǫnum ‘known to the Danes’.