Dagrs upp kominn; dynja hana fjaðrar;
máls vílmǫgum at vinna erfiði.
Vaki æ ok vaki, vina hǫfuð,
allir inir œztu Aðils of sinnar.
Dagrs upp kominn; fjaðrar hana dynja; máls vílmǫgum at vinna erfiði. Vaki æ ok vaki, hǫfuð vina, allir inir œztu of sinnar Aðils.
Day has broken; the rooster’s feathers rustle; it is time for the sons of toil [SERVANTS] to get to work. Wake now and wake, friends, all the noblest companions of Aðils.
[3] vílmǫgum: víkingum 68, Tóm, víkingum at vaka Flat, vílmǫgum corrected from víkingum at vaka in another hand 141ˣ
[3] vílmǫgum ‘for the sons of toil [SERVANTS]’: A circumlocution for servants or workmen, who must be about their business at the crack of dawn; cf. Skí 35/4, Hávm 134/12, Þul Manna 10/10 and Note there. The reading víkingum ‘for vikings’ is clearly secondary and inappropriate to the context of ll. 1-4.
case: dat.
number: pl.