Heim erum hingat komnir
— hygg at, jǫfurr skatna —
— menn nemi môl, sem innik,
mín — stallarar þínir.
Seg, hvar sess hafið hugðan
seims, þjóðkonungr, beimum
(allr es þekkr) með þollum
(þinn skáli mér innan).
Erum komnir heim hingat, stallarar þínir; hygg at, jǫfurr skatna; menn nemi môl mín, sem innik. Seg, þjóðkonungr, hvar hafið hugðan beimum sess með þollum seims; allr skáli þinn es mér þekkr innan.
We have come home here, your marshals; consider [that], prince of men [Óláfr]; let people take note of my words as I utter them. Say, mighty king, where you have decided on a seat for men [us] among the firs of gold [MEN]; all the inside of your hall is agreeable to me.
[6] beimum: so Holm2, 321ˣ, 73aˣ, 68, Holm4, 61, 325V, Bb, Flat, beima corrected from seima Kˣ, beima J2ˣ, 972ˣ, Tóm
[4, 6] stallarar þínir; beimum ‘your marshals; men [us]’: The prose account makes no mention of any travelling companions, though such are referred to in sts 1/1 (Bergr) and 5/4 (Húnn = Bersi). Alternatively, the plurals could have sg. reference, and that is how they are taken in Skj B and ÍF 27.