Frôgum, Finns hvé mági
fylgðuð, Kalfr, of dylgjur,
ok lézt á sæ snekkjur
snarla lagt at jarli.
Áræði vannt eyða
óðfúss sonar Brúsa
— hléði hugr — en téðuð
heiptminnigr Þórfinni.
Frôgum, Kalfr, hvé fylgðuð mági Finns of dylgjur, ok lézt snarla lagt snekkjur at jarli á sæ. Vannt eyða áræði óðfúss sonar Brúsa, en téðuð heiptminnigr Þórfinni; hugr hléði.
We [I] have heard, Kálfr, how you followed the son-in-law of Finnr [= Þorfinnr Sigurðarson] into battle, and quickly had warships steered against the jarl [Rǫgnvaldr Brúsason] at sea. You succeeded in destroying the attack of the ragingly eager son of Brúsi [= Rǫgnvaldr] and, intent on hostility, you supported Þorfinnr; your courage protected [you].
[2] of dylgjur (f. acc. pl.) ‘into battle’: Here, as in Skj B and ÍF 27, dylgjur is taken in the general sense of ‘battle, enmity, hostility’ (see LP: dylgja, and cf. dolg ‘battle’). The ModIcel. sense of dylgjur is ‘insinuation, innuendo’, and ÍF 34 translates er hann hafði ögrað þér með svívirðingum ‘when he urged you shamefully’, taking this to refer to Þorfinnr’s persuasion of Kálfr to reject Magnús’s offer of reconciliation (see Context above).