Hrein getum hôla launa
hnossfjǫlð lofi ossu
Ôleifs dœtr, es átti
jǫfurr sigrhvatastr digri.
Þings beið herr á Hǫngrum
hundmargr Svía grundar
austr, es Ástríðr lýsti
Ôleifs sonar môlum.
Getum hôla launa lofi ossu dœtr Ôleifs, es sigrhvatastr, digri jǫfurr átti, hrein hnossfjǫlð. Hundmargr herr grundar Svía beið þings á Hǫngrum austr, es Ástríðr lýsti môlum sonar Ôleifs.
We [I] will repay splendidly with our [my] praise Óláfr’s daughter [= Ástríðr], to whom the most victorious stout prince [Óláfr Haraldsson] was married, for an abundance of bright treasures. A massive army from the land of the Swedes attended the assembly at Hangrar in the east, when Ástríðr proclaimed the cause of Óláfr’s son [= Magnús].
[1] getum ... launa ‘we [I] will repay’: Or ‘let us repay’. For auxiliary geta with inf. see LP: 3. geta 4.